پاپیتال

کجا هست توی این دنیای بزرگ که من بتونم سیر نگاهت کنم و با دل پر از عشق و امید بهت، برم؟ همین طور با خیال صورتت برم و نفهمم به بیابون رسیدمو توی بیابون زیر سایه‌ی کوچیک یک ابر کوچیک بشینمتو دوس داشتنی ترین آدم قلب منیخیلی وقتا که با خودم به عشقی که توی دلم کاشتی فکر میکنممیگم انگاری خدا تورو مثل یه " آخیش‌ "بعد از در کردن خستگی هایی که دنیا روی شونه‌م جا گذاشته وارد زندگیم کرده، مثل یک معجزه، مثل معجزه که نه، خود معجزه، اصل معجزهتو واسه من مصداق تمام نقاط امن جهانیپس میخوام یادت باشه که حتی اگه تمام دنیا مثل این شبهای دلتنگی ات بی ستاره و تاریک بشهمن هنوز دلم بهت قرصهچون ماه خودم رو روی زمین دارمهر وقت غمگین بودی،دلت گرفته بودمیدونی واست هستم، واست جون میدمیه موقع تنهایی غصه نخوریاخودم مراقبتمخودم پناه میشم براتخودم دورت میگردمخودم همه غمو غصه هاتو از تو دلت در میارم، خودم واست میمیرم + نوشته شده در شنبه سی ام دی ۱۴۰۲ ساعت 13:47 توسط حمید  |  پاپیتال...

عزیزمگلبرگممیدونم دلت تنگه یکی هست که نه میشه اون رو بخواینه میتونی داشته باشیفقط میتونی سخت واسش دلتنگ باشی و در حسرت آغوشش بسوزیفدای دل شکسته اتفدای دلتنگی هاتتو غمت با همه وجود شریکم جانانمخدا بهت صبر و تحمل بده، بود و نبودموسط اینهمه دلتنگی و حسرت میخوام واست بگمتو واسم ، همونی هستی که رو تکیه گاه بودنش تا همیشهحساب میکنم و به عاشق بودنت ایمان دارمهمون که قلبمو پر میکنه و ذهنمواز درگیریا خالی تو همونی، همون اتفاقی که درست ترینجای زندگیم افتاد،بمونی برام دلیل زنده بودنممن و تو وقتی دلتنگ هم میشیمنمی تونیم همدیگر رو در آغوش بگیریمما نمی تونیم هر روز قرارهای عاشقانه داشته باشیم عصرها نمی تونیم پیاده‌روها رو قدم بزنیم ولی همدیگه رو دوست داریم با همه‌ی کارهایی که نمی‌تونیم بکنیمهمدیگه رو دوست داریممن تو رو از همین جایی که هستم از همون جایی که هستیدوست دارم از پشت همون پنجره ای که ختم میشه به آسمون تودلتنگی هات واسه منهستم واست تا ابد + نوشته شده در پنجشنبه دوازدهم بهمن ۱۴۰۲ ساعت 13:5 توسط حمید  |  پاپیتال...

پاپیتال...